Praktyka: Od 31.03.2008 do 25.04.2008
Flaga i herb Hiszpanii
Hiszpania – największe z trzech państw położonych na Półwyspie Iberyjskim. Na zachodzie Hiszpania graniczy zPortugalią, na południu z należącym do Wielkiej Brytanii Gibraltarem, oraz przez Ceutę i Melillę z Marokiem. Na północy, przez Pireneje, kraj graniczy z Francją i Andorą. W skład Hiszpanii wchodzą także Baleary na Morzu Śródziemnym, Wyspy Kanaryjskie na Oceanie Atlantyckim oraz tzw. terytoria suwerenne (hiszp.: plazas de soberanía), w skład których wchodzą dwie hiszpańskie posiadłości w Afryce Północnej, Ceuta i Melilla, oraz liczne niezamieszkane wyspy po śródziemnomorskiej stronie Cieśniny Gibraltarskiej, takie jak Chafaryny, Alborán czy Perejil. Do Hiszpanii, a dokładniej do Katalonii, należy także otoczone przez terytorium francuskie miasteczko Llívia. Hiszpania jest krajem wyżynno- górskim, gdzie około 90%obszaru zajmują wyżyny i góry. Centralna część kraju zajmuje wyżyna zwana Mesetą Iberyjską, która wznosi się średnio do 600m n.p.m. Góry Kastylijskie dzielą ją ( najwyższy szczyt Almanzor-2592 m n.p.m.) na dwie części: Starą i Nową Kastylię. Mesetę otaczają góry: od północy Góry Kantabryjskie z najwyższym szczytem Pena de Cerredo (2648m n.p.m.),od północnego wschodu Góry Iberyjskie z kulminacją Moncayo (2313m n.p.m.). Na granicy z Francją rozpościerają się niedostępne Pireneje z kulminacją Aneto( 3404m n.p.m.), które wraz z Górami Iberyjskimi i niższymi Górami Katalońskimi otaczają nizinną Kotlinę Aragońską. Burzliwa historia, która pozostawiła ślad w postaci niezliczonych zabytków i przebogatych muzeów oraz najcieplejszy klimat na kontynencie sprzyjają masowej turystyce, która stanowi jeden z filarów gospodarki przysparzający znacznych dochodów – w 2001 r. ponad 47 mld euro. Liczba turystów zagranicznych odwiedzających Hiszpanię wyniosła prawie 71 mln, którzy wypoczywali głównie na wybrzeżu śródziemnomorskim (Costa de la Luz – Costa del Sol – Costa Blanca – Costa del Azahar – Costa Dorada – Costa Montanesa – Costa Vasca – Costa Verde – Rias Altas – Rias Bajas), na Balearach i Wyspach Kanaryjskich oraz zwiedzali hiszpańskie miasta i muzea – Toledo, Madryt, Barcelona, Sewilla, Salamanka i in. Ośrodkiem pielgrzymkowym o europejskiej sławie jest Santiago de Compostela. Z dochodów z turystyki sfinansowano budowę dróg oraz przemysł lokalny. Półwysep Iberyjski, mimo swego śródziemnomorskiego położenia, stanowi odrębny region kulinarny. Z basenem Morza Śródziemnego wiąże kuchnię hiszpańską wspólne upodobanie do delikatnych mięs – drobiu, cielęciny i jagnięciny – a także ryb i owoców morza, zwłaszcza krewetek. W Hiszpanii, podobnie jak we Włoszech używa się oliwy, potrawy różnego typu przyrządzane są z dodatkami oliwek, cebuli i czosnku. Duży wpływ na kuchnięhiszpańską wywarła kuchnia arabska, co widać w ilości przypraw zwłaszcza pieprzu, cynamonu, kolendry czy kminku. Od Arabów również nauczyli się Iberyjczycy jeść i przyrządzać desery, w szczególności ciasta migdałowe.